Eerbetoon Uitvaartbegeleiding

In juni 2020 overleed mijn moeder. Dit was de eerste keer dat ik van dichtbij meemaakte hoe het regelen van een uitvaart in zijn werk gaat.

Met zijn vieren (mijn moeder, vader, broertje en ik) hebben we gekozen voor Eerbetoon Uitvaartbegeleiding in Woerden. Toen destijds was het contact met Karin. Mijn moeder heeft grotendeels haar eigen uitvaart kunnen regelen en hierdoor was het contact met Karin extra bijzonder.

    

Karin is een lieve, warme vrouw en deed er alles aan om aan de wensen van mama te voldoen maar was tegelijkertijd ook enorm meedenkend in allerlei mogelijkheden. Mama wilde na haar overlijden graag in het kapelletje aan de Meeuwenlaan liggen. Een mooie kapel, met een speciaal kamertje waar ze opgebaard kon liggen. Dit werd geregeld. Ook stelde ze de ‘uitvaartbus’ voor. Een bus waar de kist van de overledene werd ingeplaatst en waar de familie in mee kon naar het crematorium. Mijn moeder vond dit een fantastisch idee.

Er werd niet alleen gekeken naar wat mama zou willen maar ook wat fijn was voor ons als nabestaanden. Zo was er (en hier begint het verhaal met de vlinder) een mogelijkheid om in plaats van draaiknoppen een vlinder op de kist te doen. Deze hebben al die tijd op de kist gezeten, tot mama gecremeerd werd. Hierna konden de vlindertjes op een houten waxinelichthouder gedraaid worden. Voor ons fijn om er zo een herinnering aan te bewaren.

Zowel de condoleance als de crematie waren zo goed geregeld, dat het een mooier afscheid was dan wij hadden gedacht.

Tijdens de condoleance vlogen twee dagpauwoogvlinders bij de ingang van de kapel. Deze deden ons denken aan mama en oma (mama’s mama).

Na de uitvaart kwamen we overal dagpauwoogvlindertjes tegen. Zelfs een in huis: kippenvel door mijn hele lijf. Sommige mensen denken: ‘Het is maar net wat je geloofd’. En dat klopt ook zeker. Maar juist het geloof daarin, bracht mama toch weer dichtbij bij het zien van zo’n vlindertje. Gelukkig zie ik die dan ook regelmatig.

Uiteindelijk had ik een stolpje gekocht met daarin een dagpauwoog. Supermooi! Maar ik wilde graag iets anders. Iets nóg persoonlijker. Hierdoor kwam ik op het idee om as zichtbaar te verwerken in een vlinderstolp. Vaak wordt as weggestopt, maar het is eigenlijk best bijzonder om te zien.

Na ruim 4 jaar zocht ik contact met Karin en vertelde over mijn stolpjes. Karin en Marieke waren erg onder de indruk van deze stolpjes en vonden het ook passen wat zij doen. Ze werken namelijk vaker met vlindertjes. Zo zijn er bijvoorbeeld houten vlindertjes, die kindjes kunnen inkleuren, wanneer hun papa of mama is overleden. Deze vlindertjes worden dan op de kist geplakt. Op die manier kunnen jonge kindjes toch op een kindvriendelijke manier worden betrokken bij de uitvaart.

Karin en Marieke stelden voor om mijn stolpjes te laten zien in hun kantoor en tegenwoordig zijn deze daar dan ook te vinden. Super bijzonder om op deze manier een samenwerking te hebben en ik ben de dames van Eerbetoon daar dan ook enorm dankbaar voor. Fijn om op deze manier mensen met een overleden dierbare kennis te laten nemen van de mogelijkheden bij as verwerking op een andere manier.